تحلیل و بررسی عوامل موثر بر توسعه فیزیکی شهر با تأکید بر توسعه پایدار شهری( مطالعه موردی : شهر نورآباد)

شهرها همواره تحت تاثیر مجموعه ای از عوامل و نیروهای طبیعی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و تکنولوژیکی در ابعاد مختلف جمعیتی، فیزیکی و اجتماعی در حال تغییرند. از آنجا که ویژگی ها و مشکلات امروزی شهر و تغییرات آتی آن تحت تأثیر این نیروها و مکانیزم هاست، بنابراین برای درک وفهم مسائل کالبدی توسعه شهری به منظور هدایت و کنترل رشد و توسعه پایدار شهر در آینده، بررسی و تحلیل سیر دگرگونی ها و گسترش فیزیکی شهر در دوره های قبل ضروری می باشد. رشد شتابان شهرنشینی و تغییرات سریع و عمیق بافت کالبدی و ساخت اجتماعی شهرهای ایران در چند دهه اخیر ضرورت و اهمیت بررسی و تحلیل عوامل تاثیرگذار بر تحولات شهری کشور را مطرح می سازد. در این میان با توجه به نقش مهم شهرهای کوچک در تعادل بخشیدن به نظام شهری کشور، بررسی و تحلیل عوامل و مکانیزم های رشد این دسته از شهرها از اهمیت ویژه ای برخوردار می گردد. بر این اساس هدف این پژوهش بررسی و شناخت مراحل و الگوی توسعه فیزیکی شهر نورآباد در دهه های گذشته و تحلیل عوامل موثر بر آن با تأکید برتوسعه پایدارشهری می باشد.روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی و داده و اطلاعات مورد نیاز بر پایه مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و نیز تحقیقات میدانی مبتنی می باشد.یافته های این تحقیق نشان می دهد که توسعه شهر نورآباد در طی مراحل زمانی مختلف طی چند دهه اخیر به صورت خطی و خوشه ای و عمدتا در جهت شرق و شمال صورت گرفته است. اراضی کشاورزی،ارتفاعات و خطوط انتقال انرژی از مهمترین عواملی هستند که الگو و جهت توسعه فیزیکی شهر نوآباد را تحت تأثیر قرار داده اند. تخریب اراضی کشاورزی و آلودگی آبهای سطحی و زیرزمینی از جمله پیامدهای نامطلوبی بوده اند که بیانگر عدم انطباق توسعه فیزیکی این شهر با شاخص های توسعه پایدار شهری است. می توان با در اولویت قرار دادن جهت توسعه شهر در آینده به سمت شرق شهر به علت عدم وجود زمین های کشاورزی در این منطقه، از نابودی اراضی مرغوب شمال و غرب شهر جلوگیری نمود.